عاشقانه های من

حواسم را هرکجا که پرت می کنم باز کنار تو می افتد

تو آن نیستی که بیادت بیاورم....آن همیشه ای که بیادم می مانی

چه تفاوت عمیقی ست بین تنهایی قبل از نبودنت و تنهایی پس از نبودنت

فارس نژاد پرست نیست....................(مگه کوروش نژاد پرست بود؟)

رشتی بی غیرت نیست..........(مگر میرزا کوچک خان بی غیرت بود؟)

لر هالو نیست................................(مگه لطف علی خان هالو بود؟)

ترک زبان عر عر نمی کنه................(مگه شهریار عر عر می کرد؟)

قزوینی همجنس باز نیست..........(مگر علامه دهخدا همجنس باز بود؟)

.
.
.

بلکه اینان ستون های ایرانند

گاهی وقتا خودمو بغل میکنمو میگم-----------غصه نخور دیونه من که باهاتم

در کنارم نیستی اما به حجم تمام سکوتی که در "قلبم"گذاشتی به یادت هستم

یک فرصت به من بده که غلط ببوسمت و تمام طول سال را جریمه ام کن که از روی آن هزاااااااااااااااار بار تمرین کنم

زمستان نیست دلتنگی توست که به لرزه انداخته 4 ستون آسمان را

ازینجا که هستم تا آنجا که هستی وجب به وجب دلتنگتم

خدایا این بند دل آدم کجاست که گاهی با یک اسم-نگاه-حضور یک فرد یا با یک لبخند پاره می شود